25 maart 2021 Vught
Op deze ochtend zijn vijf actrices (van de 26), de regisseur Peter Meijer en Fotograaf Frances met mij te gast in het wegens corona gesloten Nationaal Monument Kamp Vught. De bedoeling is om op verschillende plaatsen in het Kamp foto’s te maken, die bij de werving van sponsorgelden gebruikt kunnen worden.
De omgeving inspireerde. Het was een soort herkenning, terwijl toch geen van de actrices ooit een kamp vanbinnen had ervaren. Binnen vijf minuten zaten ze in hun rol van het toneelstuk “Overleven is herinneren”.
De foto’s tonen een schone barak en een vrijwel lege slaapzaal. Het rook er nu fris en de zon scheen. De bittere werkelijkheid ruim driekwart eeuw eerder was totaal anders.
Een barak bestond meestal uit twee identieke delen waar 250 vrouwen per deel werden ondergebracht. In het eetgedeelte was een kacheltje. In de slaapzaal geen verwarming. In München waren de ramen voortdurend weggeblazen door de bombardementen.
De vrouwen waren onderling zeer solidair en bij de staking en de dodenmars behoorlijk zelfverzekerd. Je moet het lef maar hebben om te gaan staken. Maar het alternatief bij het rantsoen dat ze kregen was letterlijk doodgaan van de honger. Voor de foto’s moesten ze daarom telkens een andere emotie uitstralen.
Er zijn meer korte verhaaltjes. Deze zijn terug te vinden in Blog Archief.