Het was druk. Veel kennissen en vertegenwoordigers van Goudse organisaties, familie, vrienden en vooral nabestaanden van kampgenoten van mijn tante. Ze werden allen welkom geheten door Bart Beaard, secretaris van de Heemkunde Kring ‘Onsenoort’. Na een woordje van de voorzitter Adrie Verboord, mocht ik het boek gaan presenteren, middels een lezing.
Het boek gaat louwer over vrouwen, verzetsvrouwen met een grote onderlinge solidariteit en een onbuigzaak karakter. Ze hadden de vaste wil om zich niet klein te laten krijgen. Emoties als huilen waren verboden omdat dat verzwakt. “Als je je laat gaan ga je eraan” Velen hebben het gelukkig overleefd.
Aan het eind van de presentatie kreeg Toos, vanwege haar grote betrokkenheid eerst een exemplaar van het boek.
Daarna gaf ik het woord aan Toos Groen, die zeven maanden lang nauwkeurig alles heeft nagekeken en vele suggesties tot verbetering gaf. Zelf gaf zij een persoonlijke getuigenis over deze ervaring en haar leven met twee ouders die beiden de kampen hebben overleefd.
Daarna was het moment om aan de wethouder Kees van Bokhoven een exemplaar van het boek te overhandigen.
De bloemen waren voor Toos Groen en mijn vrouw Mieke Suijs-Janssen.
Een zeer geslaagde avond in mijn geboortedorp. Bijzonder compliment voor de organiserende Heemkunde Kring ‘Onsenoort’. Hieronder volgen nog enige indrukken.
